Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Αγία Παρασκευή, Αττικής, Greece
Πολλά από όσα συμβαίνουν γύρω μου με εξοργίζουν, λιγότερο ή περισσότερο. Γράφοντας τις σκέψεις μου δεν βαυκαλίζομαι και δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει κάτι απ’ όλα αυτά. Στην καλύτερη περίπτωση, ίσως βοηθήσω τους μη ειδικούς, να κατανοήσουν καλύτερα αυτά τα τόσο σοβαρά και σημαντικά για τη ζωή μας θέματα. Γνωρίζω ότι όλοι , χωρίς καμία εξαίρεση, είμαστε ημιμαθείς, εκτός από τον τομέα της εξειδίκευσής μας και παρ’ όλο που, ΟΛΑ τα θέματα για τα οποία γράφω δεν είναι ακριβώς της εξειδίκευσής μου, τολμώ να τα δημοσιεύσω επειδή είναι σχετικά με αυτή και, κυρίως, με έχουν απασχολήσει πολύ σοβαρά .

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Μισθωτή Εφεδρεία και η ακατανίκητη γοητεία του λαϊκισμού


(Επιστολή προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 29/05/11)

Κύριε Διευθυντά

Μισθωτή Εφεδρεία και η ακατανίκητη γοητεία του λαϊκισμού

Σε άρθρο του με τίτλο «Μισθωτή Εφεδρεία» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 29 Μαΐου) ο διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αμβούργου (σημ: ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, άσχετο με το πρόβλημα…) κύριος Στυλιανίδης προσπαθεί να εμφανίσει το λαϊκίστικο πυροτέχνημα της Ν.Δ. ως «ευρηματική και καινοτόμο πρόταση».

-Παραθέτει σειρά από αφορισμούς (ευρηματική και καινοτόμος πρόταση // απόλυση και άρση μονιμότητας (είναι) νεοφιλελεύθερη προσέγγιση (!!!)// προσλήψεις 1 προς 5, σκοτώνει τη στρατηγική ανανέωσης.. κλπ).

-Αγνοεί σκοπίμως τα πλεονεκτήματα παραθέτοντας μόνο τα μειονεκτήματα των «κλασικών» λύσεων και επισημαίνει τα προφανή πλεονεκτήματα για αυτούς που θα εισπράττουν.

- Χρησιμοποιεί ευφημισμούς λέγοντας ότι «’Κερδίζει’ το κράτος εκτός από τα πρόσθετα επιδόματα (πχ. «έγκαιρης προσέλευσης»!) που δεν θα πληρώνει, πιθανόν και τις ασφαλιστικές εισφορές»(?)


Γενικώς, ακολουθεί την προσφιλή μέθοδο των πολιτικών παλαιάς κοπής, που, όταν υπερασπίζονται τα μη υπερασπίσιμα, ( π.χ. επειδή το είπε ο αρχηγός …) αραδιάζουν πολλά σχετικά και άσχετα (που για να τα αντικρούσει κανείς ένα-ένα θα χρειάζονταν ολόκληρο τόμο) και νομίζει (αλήθεια, το νομίζει ο κύριος βουλευτής?) ότι, «ζαλίζοντάς» μας, μας έπεισε!

Το πρόβλημα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό γιατί πρόκειται, κυριολεκτικά, για τις ζωές ανθρώπων, τόσο των δημοσίων υπαλλήλων όσο και των υπό πτώχευση ή ήδη απολυμένων του ιδιωτικού τομέα, που συνεχίζουν να φορολογούνται αλύπητα μέσω των έμμεσων φόρων κλπ. Οι πολιτικοί, που έχουν (αφού μαζί τα φάγαμε, αν όχι την αποκλειστική) το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την τραγωδία μας, το ελάχιστο που μας οφείλουν είναι να σοβαρευτούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αναγνώστες