Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
Αγία Παρασκευή, Αττικής, Greece
Πολλά από όσα συμβαίνουν γύρω μου με εξοργίζουν, λιγότερο ή περισσότερο. Γράφοντας τις σκέψεις μου δεν βαυκαλίζομαι και δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει κάτι απ’ όλα αυτά. Στην καλύτερη περίπτωση, ίσως βοηθήσω τους μη ειδικούς, να κατανοήσουν καλύτερα αυτά τα τόσο σοβαρά και σημαντικά για τη ζωή μας θέματα. Γνωρίζω ότι όλοι , χωρίς καμία εξαίρεση, είμαστε ημιμαθείς, εκτός από τον τομέα της εξειδίκευσής μας και παρ’ όλο που, ΟΛΑ τα θέματα για τα οποία γράφω δεν είναι ακριβώς της εξειδίκευσής μου, τολμώ να τα δημοσιεύσω επειδή είναι σχετικά με αυτή και, κυρίως, με έχουν απασχολήσει πολύ σοβαρά .

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Φοροδιαφυγής συνέχεια «δι ευνοήτους λόγους»


(Επιστολή προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 24/08/11)
Κύριε Διευθυντά

Φοροδιαφυγής συνέχεια «δι ευνοήτους λόγους»

Η φοροδιαφυγή και χίλιες ακόμη στρεβλώσεις στην οικονομία μας έχουν γενεσιουργό αιτία την «φιλοσοφία» του συνόλου των κανόνων και πρακτικών που, κατ’ ευφημισμόν, ονομάζουμε ελληνικό «φορολογικό σύστημα». Υπ αυτήν την έννοια, το φορολογικό σύστημα ήταν και παραμένει το υπ αριθμόν 1 πρόβλημα της οικονομίας μας. Συνεχώς μεταβαλλόμενο και γραφειοκρατικό αποθαρρύνει τις επενδύσεις και επιβαρύνει το κόστος παραγωγής, άδικο, αυθαίρετο και αυθαίρετα εφαρμοζόμενο παρακινεί στη φοροδιαφυγή και φοροκλοπή, τις οποίες, επί πλέον, επιβραβεύει με περαιώσεις και άλλες ελληνικές μοναδικότητες. Αναρωτηθήκατε ποτέ, πως είναι δυνατόν, όλοι οι υπουργοί να το «εκσυγχρονίζουν», αλλά ποτέ να μην εκσυγχρονίζεται, να πατάσσουν τη φοροδιαφυγή, αλλά αυτή συνεχώς να θεριεύει; Ήταν όλοι τους τόσο ανίδεοι ή/και τόσο ανίκανοι; Μάλλον απίθανο φαίνεται κάτι τέτοιο και μάλλον κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει!

Νομίζω ότι ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος, στην περίφημη, πλέον, συνέντευξή του στην εκπομπή σας ΦΑΚΕΛΛΟΙ έδωσε την απάντηση: Κανείς υπουργός δεν μπορεί να πετύχει ουσιαστικές αλλαγές γιατί η πιο ισχυρή στην Ελλάδα συντεχνία των μανδαρίνων του ΥΠΟΙΚ και των εφοριακών δεν τις επιθυμεί, «δι ευνοήτους λόγους» και, απλώς, δεν επιτρέπει να γίνουν!

Αν και δεν κατονόμασε την συντεχνία, νομίζω την «φωτογράφησε» ξεκάθαρα, (άλλωστε, ο κόσμος το ‘χει τούμπανο…) ειδικότερα, όταν αναφέρθηκε στην εμπειρία των αμερικανών του IRS, που είχε καλέσει για να μας συμβουλεύσουν. Αφού περιέγραψε τον τσαμπουκά των δικών μας, που «έστηναν» έξω από την πόρτα των γραφείων τους, τους του IRS, ανέφερε ότι οι αμερικανοί εξεπλάγησαν όταν διεπίστωσαν ότι στην βεβαίωση φόρων ήταν οι ικανοί (διάβαζε ξύπνοι!) ενώ στην είσπραξη φόρων είχαμε τους δευτεροκλασάτους. Και, για να ερμηνεύσει το φαινόμενο, προσέθεσε το συγκλονιστικό: «δι ευνοήτους λόγους»!

Έτερος πρώην υπουργός οικονομικών (και άρα, επίσης, γνωρίζων «από μέσα» την κατάσταση) ο κ. Στέφανος Μάνος, σε σχόλιό του με θέμα «Οι δαπάνες του κράτους είναι το πρόβλημα» γράφει: «Κύριε υπουργέ των οικονομικών… με τα έξοδα πρέπει να ασχοληθείτε και όχι με όσα σας σερβίρουν οι συστηματικά ασυνάρτητες φορολογικές υπηρεσίες του υπουργείου σας. Τι τον θέλει ο υπουργός των οικονομικών τον διάλογο για το νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα…;» Προφανώς, το θέμα του ήταν οι δαπάνες και γι αυτό η παρατήρησή του δεν μπορεί να σημαίνει, ότι ο κύριος Μάνος υποτιμά την ανάγκη για ένα αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα. Μάλλον εννοεί «μην μπλέκεις, τώρα, και με αυτή την συντεχνία!»

Ο κ. Βενιζέλος ονειρεύεται «Εθνικό Φορολογικό Σύστημα» και θα κάνει διάλογο, με ποιους, άραγε. Οι εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων και του ΣΕΒ συμπεριλαμβανομένου, εγκλωβισμένοι στο παρελθόν, αλλά και για τους δικούς τους «ευνοήτους λόγους», αδυνατούν να σκεφτούν με όρους ενός σύγχρονου, δίκαιου και αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος αφού κάτι τέτοιο προϋποθέτει πέταμα στον καιάδα «του όλου» υπάρχοντος συστήματος! Επομένως; Επομένως, φοροδιαφυγής συνέχεια «δι ευνοήτους λόγους»!

 

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Άνθρωπος-Πολίτης-Πολιτικός

Άνθρωπος-Πολίτης-Πολιτικός
Επιλογή-κατάταξη-σχόλια υπό Σ.Ρ.
Ιούλιος 2011
##############################################################################################################

Άνθρωπος
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Άνθρωπος: ο αναθρών ά όπωπε.
μτφρ: Άνθρωπος: αυτός που αναλογίζεται και κρίνει όσα έχει δει. Πλάτων
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος.
μτφρ: για όλα τα πράγματα ο άνθρωπος είναι το μέτρο. Πλάτων 
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
 

##############################################################################################################

Περί πολιτών

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Μια από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής είναι υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται. Bertolt Brecht, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας
(Ίδια ιδέα μετά από 2000 χρόνια… !)

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο από το να κυβερνήσεις τους Έλληνες. Και αυτό, γιατί, όλοι νομίζουν ότι είναι ικανοί για όλα.
Κωνσταντίνος Καραμανλής, 1907-1998, Έλληνας πολιτικός ηγέτης

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Αν ήξερα πόσο εύκολο είναι να κυβερνάς την Ελλάδα, θα το έκανα από τότε που ήμουν λοχίας.
Γεώργιος Κονδύλης, 1878-1936, Έλληνας στρατιωτικός & δικτάτορας
(Και τα δύο ισχύουν, μόνο για τους Έλληνες… !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.
Αβραάμ Λίνκολν, 1809-1865, Αμερικανός πρόεδρος
(Όπως κάναμε εμείς… .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Ο λαός έχει την πιο σωστή κρίση, αλλά σε βάθος χρόνου.
Τζων Κέννεντυ, 1917-1963, Αμερικανός πρόεδρος [1960-1963]
(Στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα?)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Η μειοψηφία μπορεί και να έχει δίκιο, η πλειοψηφία πάντα κάνει λάθος.
Ερρίκος Ίψεν, 1828-1906, Νορβηγός θεατρικός συγγραφέας
(Δημοκρατία γαρ… .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Μπορεί να είναι αλήθεια ότι δεν μπορείς να εξαπατήσεις όλους τους ανθρώπους για πάντα, αλλά μπορείς να εξαπατήσεις αρκετούς από αυτούς για αρκετό καιρό, ώστε να κυβερνήσεις μια μεγάλη χώρα.
Will Durant, 1885-1981, Αμερικανός ιστορικός & φιλόσοφος
(Δυστυχώς, απ’ τα πρώτα που μαθαίνουν οι πολιτικοί… .)

###############################################################################################################


Πολιτικοί περί πολιτικών και πολιτικής
(Φανταστείτε ποια εμπειρία προκάλεσε τα λεγόμενα… .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Τρία πράγματα δεν κάνεις στην πολιτική: δεν υποχωρείς, δεν ανακαλείς και δεν παραδέχεσαι τα λάθη σου.
Ναπολέων Βοναπάρτης, 1769-1821, Γάλλος στρατηλάτης & αυτοκράτορας
(Οι αθεόφοβοι, ακόμη το τηρούν!!!)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε.
Ουίνστον Τσώρτσιλ, 1874-1965, Βρετανός Πρωθυπουργός , Νόμπελ 1953
(Δύσκολοι καιροί, δύσκολη η δουλειά … .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@  
Να κυβερνάς σημαίνει να διαλέγεις συνέχεια μεταξύ των κακών λύσεων.
Σαρλ Ντε Γκωλ, 1890-1970, Γάλλος πρόεδρος
(Δηλαδή να κυβερνάς χρηστά … .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Χρύσιππος ερωτηθείς δια τι ου πολιτεύεται είπε: Διότι ει μεν
πονηρά πολιτεύεται, τοις θεοίς απαρέσει• ει δε χρηστά, τοις πολίταις.
Ιωάννης Στοβαίος, 5ος μ.Χ αιών, Έλληνας συλλέκτης γνωμικών
(Ίδια ιδέα πριν από 2000 χρόνια… !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Εάν δίνεις προσοχή στην κοινή γνώμη και στα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, τότε δεν κυβερνάς, αλλά υπακούς.
Μάργκαρετ Θάτσερ, 1925-, Βρετανίδα πρωθυπουργός
(Όταν μια γυναίκα αποφασίσει… !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Τους μεγάλους ηγέτες ο λαός δεν ξέρει ότι υπάρχουν, τους μικρότερους ηγέτες ο λαός τους αγαπά και τους εγκωμιάζει, τους ακόμα μικρότερους, ο λαός τους φοβάται, τους ακόμα πιο μικρούς, ο λαός τους μισεί.
Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.χ., Κινέζος φιλόσοφος
(Από τη διδασκαλία του ΤΑΟ)
(Τους σημερινούς τους μισεί, άρα… .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Κανένας δεν είναι αθώος μετά από την εμπειρία συμμετοχής στην κυβέρνηση. Δεν είναι όμως όλοι ένοχοι.
Daniel Patrick Moynihan, 1927-2003, Αμερικανός Γερουσιαστής
(Αυτός, τώρα, τι ήξερε?… .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται.
Κωνσταντίνος Καραμανλής, 1907-1998, Έλληνας πολιτικός ηγέτης
(Κι αυτός, τώρα, τι ήξερε?… .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Με κακούς νόμους και καλούς δημόσιους λειτουργούς είναι ακόμα δυνατόν να κυβερνήσεις. Με κακούς δημόσιους λειτουργούς όμως, ούτε οι καλύτεροι νόμοι δεν μπορούν να βοηθήσουν.
Όττο Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός καγκελάριος
(Αν ήταν στην Ελλάδα, τι θα έλεγε… !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Οι πολιτισμένοι λαοί κερδίζουν την εξουσία με την ψήφο των πολλών, κυβερνώνται με την ικανότητα των ολίγων και μεγαλουργούν με την πνοή του ενός.
Ελευθέριος Βενιζέλος, 1864-1936, Έλληνας ηγέτης
(Πνοή ενός ανύπαρκτη, ικανότης ολίγων χμ…, άρα?)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Οι πολίτες στα δημοψηφίσματα απαντούν συνήθως για όλα, εκτός από το ερώτημα που τίθεται στο δημοψήφισμα.
Φρανσουά Μιττεράν, 1916-1996, Γάλλος πρόεδρος
(Ο δικός μας, που ετοιμάζεται, το ξέρει αυτό... ?)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Η εξουσία είναι το υπέρτατο αφροδισιακό.
Χένρυ Κίσσιγκερ, 1923-, Αμερικανός πολιτικός
(Γι αυτό…πηδούσε τους πάντες… .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Η πολιτική δεν είναι κακό επάγγελμα. Αν πετύχεις, έχεις πολλά οφέλη, ενώ αν αποτύχεις, μπορείς πάντα να γράψεις ένα βιβλίο.
Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός πρόεδρος [1981-1989]
(Μεταξύ χιούμορ και ειρωνείας … !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Ο σκοπός της Κοινωνικής Πρόνοιας θα έπρεπε να είναι -όσο αυτό είναι δυνατό- να εξαλείψει τους λόγους ύπαρξής της.
Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός πρόεδρος [1981-1989]
(Σοβαρότητα με υπόστρωμα ειρωνείας… !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Λένε ότι η Πολιτική είναι το δεύτερο αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου. Έχω διαπιστώσει ότι έχει καταπληκτική ομοιότητα με το πρώτο.
Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός πρόεδρος [1981-1989]
(Πως το «διαπίστωσε», άραγε…?)

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Η Κυβέρνηση είναι σαν ένα μωρό: Ένα κανάλι τροφής με μεγάλη όρεξη στο ένα άκρο και καμιά αίσθηση ευθύνης στο άλλο.
Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός πρόεδρος [1981-1989]
(…και με φαντασία… !) 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Πώς μπορεί ένας Πρόεδρος να μην είναι ηθοποιός;
Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός πρόεδρος [1981-1989]
(Απάντηση στην ερώτηση «πώς μπορεί ένας ηθοποιός να είναι Πρόεδρος;»)

(…και ετοιμόλογος… !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Η Κυβέρνηση πάντα βρίσκει μια ανάγκη για όσα λεφτά παίρνει.
Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός πρόεδρος [1981-1989]
(Απ’ τις πιο πικρές αλήθειες… .)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Έχω αναρωτηθεί μερικές φορές πώς θα έμοιαζαν οι Δέκα Εντολές, αν θα χρειαζόταν να τις περάσουμε από το Αμερικανικό Κογκρέσο.
Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός πρόεδρος [1981-1989]
(Τι άλλο να πω για τον άνδρα… !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Το παράνομο το κάνουμε αμέσως. Το αντισυνταγματικό χρειάζεται κάπως παραπάνω χρόνο.
Χένρυ Κίσσιγκερ, 1923-, Αμερικανός πολιτικός
(Στο στοιχείο του αυτός… !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ 
Αν θέλετε τη συμπάθεια των μαζών, πρέπει να λέτε τα πιο ηλίθια και τα πιο χοντρά ψέματα.
Αδόλφος Χίτλερ, 1889-1945, Γερμανός δικτάτορας
(Από μικρό κι από τρελό… .)

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Είναι μεγάλη τύχη για τους ηγέτες που οι λαοί δεν σκέπτονται.
Αδόλφος Χίτλερ, 1889-1945, Γερμανός δικτάτορας
(-ditto-)

##############################################################################################################
Σοφοί και άλλοι περί πολιτικών και πολιτικής

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον ενδοξότερον γεγονέναι.
Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας
μτφρ: το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο με αυτό αυτών που την κυβερνούν

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Η πολιτική είναι μια πάλη συμφερόντων μεταμφιεσμένη σε αγώνα αρχών.
Ambrose Bierce, 1842–1914, Αμερικανός συγγραφέας
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Το κράτος, ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση, δεν είναι παρά ένα αναγκαίο κακό. Στη χειρότερη περίπτωση, είναι ένα ανυπόφορο.
Thomas Paine, 1737-1809, Άγγλοαμερικανός συγγραφέας
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Στο λεξικό των πολιτικών η λέξη «θυσία» σημαίνει ότι οι πολίτες θα πρέπει να στέλνουν μεγαλύτερο μέρος από το εισόδημά τους στην κυβέρνηση, έτσι ώστε οι πολιτικοί δεν θα χρειαστεί να θυσιάσουν την ευχαρίστηση να το ξοδεύουν.
George Will, 1941-, Αμερικανός δημοσιογράφος
(Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει… .)

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Όποιο κόμμα ισχυρίζεται ότι έβρεξε κατόπιν ενεργειών του, δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται όταν οι αντίπαλοί του το κατηγορούν για την ξηρασία.
Dwight Whitney Morrow, 1873-1931, Αμερικανός δικηγόρος
(Ισχυρίζονται τέτοια πράγματα?...)

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Η λογική των πολιτικών: κάτι πρέπει να κάνουμε, αυτό είναι κάτι, πρέπει να το κάνουμε!
Από την αγγλική τηλεοπτική σειρά "Yes prime Minister"
(χιούμορ ΑΑΑ+Α!!!)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Σε κάθε κρίση τα θέματα είναι πολύ πιο περίπλοκα από ό,τι αφήνουν στο κοινό να μάθει.
John Le Carré, 1931-, Βρετανός συγγραφέας
(Αλλά και πόσα μπορεί να «μάθει» το κοινό… ?)

@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Δεν υπάρχει πιο ακριβής ένδειξη κακής οργάνωσης της πολιτείας, από την αφθονία γιατρών και νομικών.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
(Από τόοοτε το ήξεραν!)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας: α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού. β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ’ επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των.
Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας
(Αλήθεια, πότε άρχισε η Ελληνική κρίση…?)

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Τελικά…
Σκατά εδώ, σκατά εκεί, σκατά κι ο κόσμος όλος
κι απ’ τα πολλά πια τα σκατά μου πιάστηκε κι ο κώλος.
Έρχεται ο ένας ο σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,
σαν φύγει όμως βλέπουμε πως αποσκατωθήκαμε.
Γεώργιος Σουρής, 1853-1919, Έλληνας σατιρικός ποιητής
 
(Τώρα, πάντως, είναι αλλιώς, έρχεται [έρχεται??] ο Αντώνης… !)
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Περί Πολιτικών… .

Περί Πολιτικών… .

(Επιστολή πρός φίλο μου, πολιτικό, που δεν αποδέχεται την ισοπεδοτική εξωμείωση όλων των πολιτικών)



From: ΧΧΧ (πολιτικός)
Sent: Thursday, June 23, 2011 4:15 PM
To: 'symrom'
Subject: RE: Περί Πολιτικών… .

Απολύτως ξεκάθαρα. ……………….

Όσο για τους πολιτικούς, δεν ξεχνώ ότι γεννήθηκαν κι αυτοί στα ίδια μαιευτήρια –πλήν Τζέφρυ που γεννήθηκε στη Μινεσότα όπως φαντάζομαι θα είδες το σχετικό δημοσίευμα εσχάτως στο διαδίκτυο- παίξανε στις ίδιες αυλές, πήγαν στα ίδια σχολεία λίγο πολύ. Άρα γιατί διαφέρουν οι υπόλοιποι Έλληνες από αυτούς αγαπητέ Συμεών;


ΧΧΧ.
______________________________________________________________________________



From: symrom [mailto:symrom@otenet.gr]
Sent: Friday, June 24, 2011 5:11 PM   / 
To: ΧΧΧ (πολιτικός)  
Subject: RE: Περί Πολιτικών… .

Θα φανταζόμουν, αγαπητέ ΧΧΧ, ότι μετά από τόσα που σου έχω στείλει δεν θα διατύπωνες αυτή την απορία, έστω κι αν εξακολουθείς να μη εγκρίνεις τον τρόπο που σκέφτομαι. Θα ξαναπροσπαθήσω, λοιπόν.

Ασφαλώς, όταν μιλάμε για τα ανθρώπινα όντα, που έτυχε να ασχολούνται με την πολιτική, όλα όσα αναφέρεις ισχύουν απολύτως. Οι πολιτικοί, όταν δρουν εκτός πολιτικής, για μη πολιτικά ζητήματα, είναι σαν όλους τους άλλους. Όταν, όμως, δρουν ως πολιτικοί, μεταμορφώνονται και λεν και πράττουν τελείως διαφορετικά απ’ ότι οι ίδιοι άνθρωποι θα έλεγαν ή θα έπρατταν για απολύτως αντίστοιχες, μη πολιτικές καταστάσεις. Αυτά για τους σοβαρούς, έντιμους κλπ, όχι για τους τυχόν τσαρλατάνους.

Πρώτο παράδειγμα (πιο ελαφρύ και από πταίσμα - πριν φτάσω στο κακούργημα) εσύ και αυτά που γράφεις για να «υπερασπιστείς» αυτούς, που «κατηγορώ» γενικώς και αδιακρίτως, κατ’ εσέ, αδίκως. Σε τι διαφέρουν τα μαιευτήρια της Μινεσότα από τα μαιευτήρια στον υπόλοιπο κόσμο, εν προκειμένω? Πόσο σημαντικό είναι, την ώρα που υπερασπίζεσαι ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς, γενικώς και αδιακρίτως, να ρίξεις την μπηχτή περί Τζέφρυ? (Ξέρω, ξέρω, μην κουραστείς, άλλωστε, παρόμοια συναισθήματα τρέφω κι εγώ…) (Παρεμπιπτόντως, θα πεθάνω με την απορία τι να είχε κατά νουν ο Κωνσταντίνος όταν είπε το περίφημο λέμε πολλά για πολλά, που δεν κάνουμε και κάνουμε πολλά, για τα οποία δεν λέμε τίποτε! ) Ας είναι. Συνεχίζω.

Σου έστειλα (κι αν πρέπει να τα ξαναστείλω) τα σχόλιά μου για τη δήλωση του Κυριάκου Μ. (πταισμο-πλημμέλημα) (*) και για το άρθρο του σοβαρού και εξευρωπαϊσθέντος Κωστή Χ. (κανονικό πλημμέλημα) (**)

Πάω στο μέγιστο κακούργημα πριν αναφέρω μερικά άλλα: Πιστεύει κανείς, μη πολιτικά εμπαθής άνθρωπος, ότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, κάτι που και οι δύο αρχηγοί ονόμασαν ιστορική ευκαιρία που χάθηκε – που όντως ήταν και όντως χάθηκε??? Πάντοτε ο ένας φταίει περισσότερο από τον άλλο, σε κάθε σχέση ο ένας «δίνει» περισσότερα από τον άλλο, σε κάθε συμβιβασμό ο ένας υποχωρεί περισσότερο από τον άλλο. Αυτά κάνουν οι άνθρωποι, όχι όμως οι πολιτικοί! Και οι απλοϊκότεροι πολίτες κατάλαβαν, τουλάχιστον διαισθάνθηκαν, ότι και οι δύο ΔΕΝ ήθελαν την συναίνεση και αλληλοσπρώχνονταν στην άρνηση εκ μέρους του άλλου.
ΟΛΟΙ οι πολιτικοί σήμερα παραδέχονται ότι για την τραγωδία της χώρας φταίει το (απρόσωπο) πολιτικό σύστημα και ΟΛΟΙ εξαιρούν τον εαυτό τους, είτε ρητά, είτε υπονοώντας το, κάτι λογικά ΑΔΥΝΑΤΟ να συμβαίνει. Οι πιο καπάτσοι λένε εκείνο το πιο εξοργιστικό «αναλαμβάνω το μερίδιο της ευθύνης, που μου αναλογεί» και καθαρίσαμε, ξεχάστε τις συνέπειες που (θα ‘πρεπε να) μου αναλογούν! Και μη μου πεις ότι οι συνέπειες στους πολιτικούς αποδίδονται δια της κάλπης!!!

Τώρα που έφτασα στο πολιτικό σύστημα, έχει πλέον αποδειχθεί, ότι έχουμε μια κίβδηλη δημοκρατία, (τάχα μου, με το νέο σύνταγμα, που θα φτιάξουν οι ίδιοι, θα λυθούν όλα τα προβλήματα…!) που, όπως έγραφε πρόσφατα γνωστός συνταγματολόγος «δεν έχει αρκετά αντίβαρα», τα περίφημα checks and balances του αμερικανικού συστήματος, ένα σύστημα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα αυτών που το έφτιαξαν, αυτών που το βρήκαν και το απεδέχθησαν γιατί τους βόλευε, που ενθαρρύνει –ενώ θα έπρεπε να έχει δικλείδες για το αντίθετο - να αναρριχώνται σ’ αυτό αδίστακτοι που στοχεύουν μόνο στον πλουτισμό των ιδίων (φυσικά ΔΕΝ είναι όλοι ίδιοι με αυτή την έννοια). Το Βατοπαίδι ήταν ΤΟ σκάνδαλο αλλά για το «σκαστό» (έτσι δεν το λεν οι νομικοί?) εκατομμύριο του Τσουκάτου (πάμε στοίχημα ότι θα ξεχαστεί κι αυτό???) δεν είδα τη Ν.Δ. να χαλάει τον κόσμο για να γίνει audit, ένα πραγματικό audit από επαγγελματίες auditors, στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ… .

 Θα σταματήσω γιατί μου ήρθε στο νου το εξής: Όταν ήμουν φοιτητής και κάποτε άρχισα (με την σχετική ελληνική τάση) να πολιτικολογώ, με σταμάτησε ένας αμερικανός συμφοιτητής μου δηλώνοντας κατηγορηματικά ότι δεν συζητάει θρησκεία και πολιτικά! Τότε σκέφτηκα τα χείριστα για τους αμερικανούς (γενικώς και αδιακρίτως!!!) και χρειάστηκε να γεράσω για να αντιληφθώ πόσο ώριμη είναι αυτή η θέση (και πόσο πιο ώριμοι, πολιτικά, από ‘μας είναι οι αμερικανοί…!). Γιατί, πόση αξία έχει μια συζήτηση, που νομοτελειακά, καταλήγει σε μηδενική αλλαγή των αρχικών απόψεων των συζητούντων?

I rest my case, με πραγματική και ειλικρινή εκτίμηση για τον άνθρωπο ΧΧΧ!

(*) Δήλωση, που στη συνέχεια "μάζεψε", ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ότι θα ψήφιζε (προφανώς, επειδή είναι καλό για την πατρίδα) το μνημόνιο, αν η ψήφος του ήταν η 151η (αλλά δεν θα το ψηφίσει αφού θα το κάνουν άλλοι...!) 
 
(**) Άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 19/6/2011, του Κωστή Χατζιδάκη, με τίτλο "Να δώσουμε μια ευκαιρία στην ενότητα" αλλά γεμάτο μπηχτές κατά του ΠΑΣΟΚ! 
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_19/06/2011_446331  





Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Ποιος ευθύνεται για τη χρεοκοπία μας.

(Επιστολή προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 05/06/11)
Κύριε Διευθυντά,


Ποιος ευθύνεται για τη χρεοκοπία μας.


Παρακολουθώντας τη συζήτησή σας (ΦΑΚΕΛΛΛΟΙ) με τον κύριο Μητσοτάκη σκεπτόμουν πόσο σωστά τα λέει. Το πρωί που ξύπνησα, όμως, ένοιωθα την ίδια οργή (κι ας μην πηγαίνω στην «Πλατεία»!) και γι αυτόν, ενώ, ξαφνικά, ήταν ξεκάθαρο στο νου μου ποιοι έχουν την ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας μας! Προφανώς, ενώ κοιμόμουν, έκανα το “performance appraisal” αυτών που κυβέρνησαν, δηλαδή την αξιολόγηση της απόδοσης των μάνατζερς, που διοίκησαν τη χώρα απ’ την μεταπολίτευση και μετά. Ιδού τα αποτελέσματα:

Πρωθυπουργοί: (δηλαδή Πρόεδροι και Διευθύνοντες Σύμβουλοι)        ποσοστό ευθύνης 70%
Υπουργοί: (δηλαδή μέλη του εκτελεστικού Διοικητικού Συμβουλίου)   ποσοστό ευθύνης 20%
Βουλευτές: (δηλαδή Στελέχη διαφόρων βαθμίδων)                              ποσοστό ευθύνης   9%
Πολιτικοί, γενικώς: (δηλαδή το Μάνατζμεντ, γενικώς)                          ποσοστό ευθύνης 99%.


Το 1% της ευθύνης επιμερίζεται (όχι ισομερώς) σε «έκτακτα γεγονότα», στους συνδικαλιστές, διαπλεκόμενους, λουφαδόρους, τους των κλειστών επαγγελμάτων και τους άπειρους άλλους που «ευνοήθηκαν» με τους 1000 και 1 τρόπους, που ένας-ένας αποκαλύπτονται, εκμεταλλευόμενοι την ανικανότητα και ακαταλληλότητα των διοικούντων να διοικούν. Σημειώνω ότι, σε μία επιχείρηση, ο επιμερισμός θα ήταν λίγο διαφορετικός, αλλά με αμετάβλητο το ποσοστό 1% γι αυτούς που ΔΕΝ διοικούσαν. Πότε θα καταλάβουν οι πολιτικοί ότι την ευθύνη για την πορεία των χωρών, των επιχειρήσεων, των ποδοσφαιρικών ομάδων, των οικογενειών την έχουν αποκλειστικά και στο ακέραιο οι ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ τους;


Και ο κύριος Μητσοτάκης και ο κύριος Αλέκος Παπαδόπουλος (σαν παράδειγμα μόνο) και όλοι οι άλλοι που «τα έλεγαν και παλαιότερα», θα ήταν καλό να αρχίσουν να αναρωτιούνται μήπως έχουν ΔΙΠΛΗ ευθύνη, που δεν τα έκαναν αφού τα ήξεραν για να τα λένε! Τελικά, η τραγωδία μας είναι ότι, όπως είπε και ο ρεαλιστής κύριος Μητσοτάκης, αυτούς έχουμε για «ηγέτες», μ’ αυτούς πρέπει να πορευτούμε (κι ας μην είπε, αυτούς είχαμε, μ’ αυτούς πορευτήκαμε)… !


Η Λαϊκή Οργή

(Επιστολή προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 05/06/11)
Κύριε Διευθυντά

Η Λαϊκή Οργή


Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων σπεύδω να δηλώσω κατηγορηματικά, ότι:

1) Πιστεύω απόλυτα πως «two wrongs don’t make a right», δηλαδή, δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό, ένα δεύτερο στραβό ποτέ δεν ισιώνει το πρώτο και

2) Το δικαίωμα να εκδηλώνει κάποιος την δυσαρέσκεια, την αποδοκιμασία ή και την οργή του είναι ταυτόσημο με τη δημοκρατία αρκεί ο τρόπος εκδήλωσης να μην εγκυμονεί τον κίνδυνο να υποστεί ο άλλος, ακόμη και αποδεδειγμένα ένοχος, ούτε μία γρατσουνιά.

Μετά τα πρόσφατα επεισόδια, διάφοροι «αποδοκιμασθέντες» βουλευτές διαμαρτύρονται έντονα, εξηγώντας ότι εκείνοι ούτε έκλεψαν ούτε συμμετείχαν άλλως στην διαπραχθείσα εθνική προδοσία και, επομένως, είναι άδικο να αποκαλούνται συλλήβδην «κλέφτες», «προδότες» κλπ. Προφανώς, δεν είναι όλοι ίδιοι, προφανώς είναι άδικο να «μπαίνουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι» και έχουν δίκαιο να αγανακτούν. Όμως η ζωή είναι γεμάτη αδικίες! Τι συνιστά μεγαλύτερη αδικία, η λεκτική ισοπεδωτική μομφή, άντε και ένα γιαούρτι (αρκεί να είναι χωρίς τον κεσέ) ή, η οικονομική ισοπεδωτική εξαθλίωση και όσα αυτή συνεπιφέρει, στους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και, κυρίως, στα ΠΑΙΔΙΑ τους, που την βιώνουν, και που, επίσης, ούτε έκλεψαν ούτε συμμετείχαν άλλως στην διαπραχθείσα εθνική προδοσία; Και αφού αισθάνονται αθώοι γιατί δεν παραιτούνται, δεν ανεξαρτητοποιούνται αλλά παραμένουν στα αποδεδειγμένως ένοχα (π.χ. Τσουκάτος) «μαντριά» τους; Και τι κάνουν, όχι τι λεν, τι πράττουν τώρα, σήμερα, που να δείχνει ότι κατανοούν τι έκαναν κάποιοι –αλλά ποιοι – από αυτούς;

Αν ο Γιώργος είχε το μισό ανάστημα του πατέρα του (του οποίου μόνο θαυμαστής δεν είμαι) και ο Αντώνης το ένα τέταρτο του ιδρυτή της Ν.Δ. θα τους είχαν μιμηθεί και θα ίδρυαν δικά τους κόμματα. Μια τέτοια κίνηση δεν θα ήταν απλώς συμβολική, θα έδειχνε και ότι δεν χρειάζονται το αλληλοκουκούλωμα κλπ, κλπ, κλπ.










Μισθωτή Εφεδρεία και η ακατανίκητη γοητεία του λαϊκισμού


(Επιστολή προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 29/05/11)

Κύριε Διευθυντά

Μισθωτή Εφεδρεία και η ακατανίκητη γοητεία του λαϊκισμού

Σε άρθρο του με τίτλο «Μισθωτή Εφεδρεία» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 29 Μαΐου) ο διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αμβούργου (σημ: ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, άσχετο με το πρόβλημα…) κύριος Στυλιανίδης προσπαθεί να εμφανίσει το λαϊκίστικο πυροτέχνημα της Ν.Δ. ως «ευρηματική και καινοτόμο πρόταση».

-Παραθέτει σειρά από αφορισμούς (ευρηματική και καινοτόμος πρόταση // απόλυση και άρση μονιμότητας (είναι) νεοφιλελεύθερη προσέγγιση (!!!)// προσλήψεις 1 προς 5, σκοτώνει τη στρατηγική ανανέωσης.. κλπ).

-Αγνοεί σκοπίμως τα πλεονεκτήματα παραθέτοντας μόνο τα μειονεκτήματα των «κλασικών» λύσεων και επισημαίνει τα προφανή πλεονεκτήματα για αυτούς που θα εισπράττουν.

- Χρησιμοποιεί ευφημισμούς λέγοντας ότι «’Κερδίζει’ το κράτος εκτός από τα πρόσθετα επιδόματα (πχ. «έγκαιρης προσέλευσης»!) που δεν θα πληρώνει, πιθανόν και τις ασφαλιστικές εισφορές»(?)


Γενικώς, ακολουθεί την προσφιλή μέθοδο των πολιτικών παλαιάς κοπής, που, όταν υπερασπίζονται τα μη υπερασπίσιμα, ( π.χ. επειδή το είπε ο αρχηγός …) αραδιάζουν πολλά σχετικά και άσχετα (που για να τα αντικρούσει κανείς ένα-ένα θα χρειάζονταν ολόκληρο τόμο) και νομίζει (αλήθεια, το νομίζει ο κύριος βουλευτής?) ότι, «ζαλίζοντάς» μας, μας έπεισε!

Το πρόβλημα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό γιατί πρόκειται, κυριολεκτικά, για τις ζωές ανθρώπων, τόσο των δημοσίων υπαλλήλων όσο και των υπό πτώχευση ή ήδη απολυμένων του ιδιωτικού τομέα, που συνεχίζουν να φορολογούνται αλύπητα μέσω των έμμεσων φόρων κλπ. Οι πολιτικοί, που έχουν (αφού μαζί τα φάγαμε, αν όχι την αποκλειστική) το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την τραγωδία μας, το ελάχιστο που μας οφείλουν είναι να σοβαρευτούν.

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Μπράβο στον κύριο Σαμαρά!

Επιστολή προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 25/04/11)

Μπράβο στον κύριο Σαμαρά!


Νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου, ότι η ιδέα του κυρίου Σαμαρά, να δημιουργήσουμε εφεδρείες δημοσίων υπαλλήλων είναι στην κυριολεξία πρωτότυπη, με την έννοια, ότι κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι τέτοιο!

Μια καλή ιδέα, συνήθως, γεννάει κι άλλες, παρόμοιες. Έτσι, θα πρότεινα, αν μη τι άλλο, χάριν ισονομίας, να δημιουργήσουμε και εφεδρείες ιδιωτικών υπαλλήλων. Βεβαίως, αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορεί οι ιδιωτικοί να απολαμβάνουν όλα τα προνόμια των δημοσίων, θα έλεγα να εξαιρούνται όσοι (ιδιωτικοί μόνο) έχασαν τη δουλειά τους λόγω ανικανότητας ή «τεχνολογικής απαξίωσης». Στο σπίτι τους θα κάθονται και θα εισπράττουν (α, ναι, να μην το ξεχάσω, μόνο τον βασικό) μισθό τους μόνο οι δεκάδες χιλιάδες, που την έχασαν χωρίς καμία απολύτως δική τους ευθύνη.

Οι παλιοί που έλεγαν «τι κάνει ο άνθρωπος για να βγάλει το ψωμί του» θα έλεγαν, εν προκειμένω, «τι κάνει ο πολιτικός για να μαζέψει ψήφους»… .






Ανταλλαγή Ακινήτων - Χρέους

(Επιστολή προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 09/05/11)


Ανταλλαγή Ακινήτων - Χρέους  




Επειδή ο κύριος Μάκκας λέει «Οι τεχνικές λεπτομέρειες της ανταλλαγής είναι σχετικά περίπλοκες,» αλλά και άλλος μου επεσήμανε πιθανή συσχέτιση με ανταλλαγή τύπου Βατοπέδι… παραθέτω πιθανή – και αδυνατώ να φανταστώ γιατί όχι και απολύτως νόμιμη και «δίκαιη» και για τα δύο μέρη – διαδικασία:
1) Το κράτος πωλεί στην τράπεζα την επικαρπία του ακινήτου για 30 έτη. Διατηρεί την ψιλή κυριότητα.
2) Το κράτος μισθώνει το ακίνητο από την τράπεζα για 30 έτη.
3) Η παρούσα αξία των ενοικίων ισούται με την παρούσα αξία των ομολόγων, που δίνει η Τράπεζα
για την αγορά της επικαρπίας.


Επί της ουσίας:
1) Η παρούσα αξία των ομολόγων υπολογίζεται με προεξοφλητικό επιτόκιο ίσο με το «κουπόνι» (επιτόκιο κάθε συγκεκριμένου ομολόγου).
2) Η παρούσα αξία των ενοικίων υπολογίζεται με προεξοφλητικό επιτόκιο όχι μεγαλύτερο του 3%.


Δεδομένου ότι η τράπεζα θα επιβαρύνει τα αποτελέσματα κάθε χρήσης με αποσβέσεις της επικαρπίας (στο τέλος των 30 ετών έχει μηδέν αξία), ουσιαστικά, τα έσοδα από ενοίκια θα είναι αφορολόγητα. Για τον λόγο αυτό, επειδή η τράπεζα «απαλλάσσεται» από ένα περιουσιακό στοιχείο υψηλού ρίσκου, (το «πωλεί» χωρίς «κούρεμα») αλλά και λόγω της μέχρι σήμερα βοήθειας των τραπεζών από το κράτος (θα πρόσθετα «κλπ., κλπ.»!) θα «ζητούσα» από τις τράπεζες να συμφωνήσουν το προεξοφλητικό επιτόκιο για τον υπολογισμό της παρούσας αξίας των ενοικίων να είναι αρκετά μικρότερο του 3% και να πουν «και δόξα τω Θεώ»!

Τα «εγκλήματα» απογραφής από ΝΔ και διασυρμού από ΠΑΣΟΚ

(Επιστολή προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 25/04/11)

Τα «εγκλήματα» απογραφής από ΝΔ και διασυρμού από ΠΑΣΟΚ

Το καλό είναι καλό άσχετα με το ποιος ή γιατί το πράττει, άσχετα με το ποιον ωφελεί και ποιον, ενδεχομένως, βλάπτει. Η αποκάλυψη μιας ανέντιμης πράξης είναι μία έντιμη πράξη, άσχετα με το ποιος ή γιατί την έκανε, άσχετα με το ποιος ωφελήθηκε και ποιος, ενδεχομένως, βλάφτηκε (μπορεί να βλαφτεί κανείς περισσότερο από το όσο αν είναι ανέντιμος;) Η μόνη περίπτωση, που μία τέτοια αποκάλυψη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «εξ ίσου εγκληματική με την πολιτική του διασυρμού της χώρας …» είναι επειδή παραβιάζει κάποια «ομερτά» κάποιων (ή, που δεν ισχύει εν προκειμένω, τα αποκαλυπτόμενα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα).

Το θράσος ή/και η ηθική αποχαλίνωση κάποιων πολιτικών, μας προκαλούν επικίνδυνα! Ο ένας λέει μαζί τα φάγαμε και εννοεί ότι (κατά την αντίληψή του) ο λαός μας ψήφισε για να τα φάμε μαζί άρα ούτε και εγώ που, όπως ομολογώ, και τα έφαγα και βοήθησα να φάτε αυτά που δεν δικαιούσαστε, είμαι ένοχος για οτιδήποτε. Ο άλλος χαρακτηρίζει την απογραφή Αλογοσκούφη εγκληματική και εννοεί ότι (κατά την αντίληψή του) ο λαός μας ψήφισε για να λέμε ψέματα, να παραπλανούμε τους εταίρους μας κλπ και άρα είναι «εγκληματική» η μη τήρηση της… λαϊκής εντολής!

Αλληλοκατηγορούνται για «εγκλήματα» γνωρίζοντας, ότι για τα δικά τους, είτε «εγκλήματα», είτε εγκλήματα, το σύστημα που έφτιαξαν για τους εαυτούς τους, τους απαλλάσσει. Το πολύ, να τους κατατάξει η ιστορία μαζί με τον Εφιάλτη. Εμείς και τα δισέγγονά μας, όμως, πρέπει μέχρι τότε, να ζήσουμε μια διπλή τραγωδία. Την ηθική και οικονομική χρεοκοπία αλλά και την ανοχή να μας κυβερνούν ή να καιροφυλακτούν (ο όρος μετά λόγου γνώσεως) να μας κυβερνήσουν κάποιοι που δεν έχουν καταλάβει, δεν έχουν «πάρει μυρουδιά», πού μας οδήγησαν, ή , ακόμη πιο τραγικό, πού μας οδηγούν ακόμη και τώρα!


Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Επειγόντως, μερικοί... Μπουτάρηδες!



Επειγόντως, μερικοί... Μπουτάρηδες!

Είπε ο Δήμαρχος ότι είναι βέβαιος πως η δουλειά του Δήμου μπορεί να βγαίνει με τους μισούς
απ’ όσους απασχολεί τώρα και ανέφερε τη μαγική λέξη: ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ!

Στο OpenGov – Διαβουλεύσεις, περί Πληροφοριακών Συστημάτων σχολίασα:

«Παράδειγμα: Πλήρωσα στο ΙΚΑ πρόστιμο 7 ευρώ. Το κόστος για το ΙΚΑ της διαδικασίας είσπραξης ήταν άνω των 50 ευρώ. Έτσι εργάζεται ολόκληρος ο δημόσιος τομέας. Να δημιουργηθεί υπηρεσία, να επανδρωθεί από ειδικούς, που θα επανασχεδιάζουν όλες τις διαδικασίες και θα εκπαιδεύουν τους εργαζόμενους στην εφαρμογή τους. Οι σωστές διαδικασίες εξοικονομούν κόστος, αποτρέπουν λαθροχειρίες κλπ. (θα περιόριζαν σημαντικά ακόμη και το λαθρεμπόριο καυσίμων!) Σεβόμενος το χρόνο και την νοημοσύνη σας δεν επεκτείνομαι περισσότερο.»

Στο Management ορίζουμε την αποτελεσματικότητα ως: «να κάνεις τα πράγματα σωστά
(efficiency) αλλά και να κάνεις τα σωστά πράγματα (effectiveness)». Ο Δήμαρχος, είτε γνωρίζει
αυτόν τον ορισμό είτε όχι, ως άνθρωπος που έχει διοικήσει επιχείρηση, όπου οι πόροι δεν
θεωρούνται… απεριόριστοι, μπορεί να «δει από μακριά» την αναποτελεσματικότητα! Αν τα
συνδικάτα και λοιπές προοδευτικές δυνάμεις του επιτρέψουν να ασχοληθεί με το θέμα,
η τυχόν έκπληξη από το αποτέλεσμα θα είναι ότι υποτίμησε το μέγεθος των υπεράριθμων

(Επιστολή προς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 26/03/11)
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_02/04/2011_437821
MONIMEΣ ΣTHΛEΣ Γραμματα Aναγνωστων   Hμερομηνία δημοσίευσης: 02-04-11



Αναγνώστες